دستور طبیعت، راهی برای تولید مواد غذایی با کمترین اثر تخریبی

همیشه کلمه طبیعت و طبیعی حس خوبی را به ما منعکس می‌کند. مثلاً رفتن به دامان طبیعت چه حسی را به شما می‌دهد؟ حس سرزندگی و شادابی. پس همیشه اینکه طبیعت کامل تر از هر چیز دیگری است، در بطن ما نهفته شده است و می دانیم که همیشه هر ماده از نوع طبیعی آن بهتر از نوع دیگر آن است. اما امروزه به دلایل مختلف از جمله اقتصادی بودن تولید یا تجاری سازی، تولید دستکاری انسانی نسبت به طبیعی رشد فزاینده ای داشته است. اینکه ما دوباره باید به همان طبیعت برگردیم، مساله ای است که جواب های بسیاری به آن تا به حال داده شده است. بحث منافع اقتصادی که در تولید به اصطلاح هدفمند مطرح است، یکی از عوامل بازدارنده برای رفتن به سمت طبیعت تلقی می شود. اما باید ذکر کرد که همیشه این گونه نیست حتی با طبیعت هم می توان محصولاتی را تولید کرد که کاملاً اقتصادی و در از نظر کمی به صرف باشد.

طبیعت برای زندگی

اجداد ما برای تامین نیازمندی های خود همیشه به سمت طبیعت رو می آوردند. اما دیگر ما این گونه نیستم و بهانه هایی مثل اقتصادی نبودن یا کمبود وقت ما را به سمتی سوق داده است که نیازهای خود را به دست خود و غیر مستقیم از طبیعت برطرف نماییم. اما غافل از اینکه کاملاً مشخص است که علم ادمی ناقص است و برای آن همین دلیل کافی است که اگر امروز یک مقاله‌ی علمی بیرون آید امکان فسق شدن آن در آینده امکان پذیر است، و چه بسا علومی که تا به امروزه همگی اشتباه بودند و امروزه به ناقص بودن علوم انسانی تاکید می شود.

بنابراین درست است که صنعت به کمک بشر آمده است تا کیفیت زندگی را افزایش دهد. اما باید گفت که جذابیت های آن باعث گشته تا کمتر به سمت اهمیت کیفیت زندگی برویم و به خود و زیستگاه خود آسیب رسانیم. پس دستور طبیعت می تواند همیشه کاملترین و در عین حال بهترین دستور حتی برای تولید محصولات تجاری باشد. اما از آنجایی که صنایع کشور ما بدون اغراق همگی وارداتی است، پس هر سازی که زده شود باید با آن رقصید!

امروزه تولیدات ما بدون استثناء اثرات سوئی روی محیط و حتی موجودات زنده، که ما هم جزئی از این موجودات زنده هستیم، دارد. اما باید تلاش شود که این اثرات سوء به حداقل خود برسد. برای این منظور بهترین راه استفاده از دستور طبیعت است.

حال که این همه از دستور طبیعت صحبت کردیم، باید گفت که اصلاً این دستور طبیعت چیست؟ بسیاری از تولیدات تجاری ما انسان‌ها از طبیعت نشات گرفته شده است. یعنی انسان با کپی برداری از اتفاقات طبیعی که طبیعت ظرف میلیاردها سال کسب کرده است، و کمی دستکاری در آن کالایی را تولید می کند که بهتر یا به اصطلاح با کیفیت‌تر از محصول جایگزین خود باشد. پس ببینید، تا به امروز هم انسان بدون طبیعت هیچ بوده است.

کنترل فرآیندهای طبیعی در قالب طرحی منسجم باعث می شود تا تولید طبیعی ما شکل گیرد و این همان استفاده از دستور طبیعت است. البته به شرطی که دستکاری در آنها باعث تغییر روند کار نشود. کاری که الانه روی بسیاری از محصولات انجام می شود. مثلاً گندمی اصلاح نژاد می شود و میزان تولید آن در واحد سطح بالا می رود. اما از طرف دیگر به دلیل قابل کنترل نبودن تمامی تغییرات ژنتیکی آن محصول، باعث صدمه به انسان و محیط و ایجاد بیماری های ناشناخته می شود که درمانی به جز مرگ برای آنها نیست. خوب این دستکاری ها چندان به نفع انسان نیست. هر چند که کاملاً هم اقتصادی باشد. اما امروزه می بینیم که علاوه بر تولید چنین محصولاتی، مصرف آن شدیداً رو به افزایش است.

کرم پوسال یکی از محصولاتی است که با استفاده از همین دستور طبیعت و با صرف کمترین دستکاری برای تولید مواد غذایی با کیفیت خوب، تولید می شود. سهولت در تولید آن زمینه را برای بهبود مواد غذایی انسانی و یا حتی حیوانی مساعده کرده است. علاوه بر آن فرصت مناسبی برای یک فعالیت اقتصادی برای کسانی است که به طبیعت علاقه دارند.

با استفاده از همین دستور طبیعت هم می توان سلامتی انسان را تضمین نمود و هم اینکه به طبیعت ضرر کمتری رساند. همین باعث می شود که اثر تخریبی فعالیت های انسانی مرتبط با تهیه ی غذا به کمترین حد خود برسد. بنابراین آیندگان هم می توانند بسته به نیاز خود از کره‌ی زمین بهره ببرند.