تولید مستقیم پروتئین حیوانی از زباله و آشغال

پروتئین از گران قیمت‌ترین مواد غذایی پیرامون ما است. تقریباً بدن تمامی موجودات به پروتئین یا اجزاء سازنده‌ی آن، یعنی اسیدهای آمینه، نیازمندند و بدون آن نمی‌توانند زنده بمانند. بدن ما انسان‌ها هم به این ماده‌ی غذایی نیاز دارد و از طریق مصرف غذاهای پروتئینی، مثل گوشت، تامین می‌شود.

تا به امروز، تصور تولید اقتصادی مواد پروتئینی از طریق چرخه‌ی غیر مستقیم وجود نداشت. یعنی مثلاً ما کود را به زمین می‌دادیم تا گیاه رشد کند و می‌دادیم به دام بخورد و سپس از آن گوشت می‌گرفتیم. اما امروز با رشد فناوری‌های سبز بالاخص ورمی کمپوست، این چرخه ساده‌تر از قبل شده و بسیار هم مقرون به صرفه‌تر شده است.

تولید پروتئین از زباله و آشغال و کود دامی

با موجودی به نام کرم خاکی، این چرخه ساده‌تر شده و حتی امکان تولید محصولات جانبی هم در آن وجود دارد. ایجاد اشتغال و همچنین صنایع تبدیلی مختلف از دیگر ویژگی‌های صنعت ورمی کمپوست است. پس با این صنعت می‌توان مستقیماً از زباله و آشغال، موجودی را پرورش داد که حدود 80 درصد از وزن بدنش را پروتئین تشکیل داده است. این به علاوه‌ی کودی است که تولید می‌کند و حکم طلای سیاه را در کشاورزی دارد.

از زمان‌های خیلی دور، این کرم‌ها وجود داشتند و زندگی می‌کردند. اما به دلیل اینکه نیاز انسان‌ها بالا نبود و از طرف دیگر فعالیت این کرم‌ها از دید ما انسان‌ها پنهان مانده بود، کرم خاکی اهمیت چندانی برای ما انسان‌ها نداشت. ولی امروزه با رشد جمعیت این نیاز افزون شده که به موجودات اطراف خود با دقت بیشتری توجه کنیم.

اما امروزه با آشکارتر شدن این چرخه‌ی زیستی، متخصصان را به این فکر وادار کرده است که چرا این روند را به صورت یک چرخه‌ی صنعتی برای تولید پروتئین حیوانی در نیاورند؟ این شد که پرورش کرم خاکی در حال شایع شدن است و ارزش این کار بسیار شناخته‌تر از قبل شده است.

فعالیت این چرخه به این ترتیب است که شما شرایط مناسب برای پرورش کرم خاکی را مهیا می‌سازید و کرم هم زباله‌های شما را مصرف می‌کند. البته حیطه‌ی مواد مصرفی کرم خاکی بسیار بیشتر از اینها است. کرم‌های خاکی معمولاً مواد آلی را مصرف می‌کنند که اگر به حال خود رها شوند، تجزیه و  سبب آلودگی محیط می‌شوند. این هم از مزایای این موجود جادویی است.

حال با مصرف این زباله‌ها که حتی می‌توان کود دامی هم باشد، کرم‌ها افزایش جمعیت داشته و تکثیر می‌یابند. البته سرعت تکثیر در گونه‌های کرم‌های خاکی متفاوت است و معمولاً برای استفاده تجاری از گونه‌ی ایزینیا فتیدا استفاده می‌شود. در نهایت پروتئینی که در بدن کرم ذخیره می‌شود همان پروتئین مد نظر ما است. البته این پروتئین به صورت مستقیم توسط انسان استفاده نمی‌شود. هرچند که در کشورهایی مثل آمریکا مصرف می‌شود. ولی با استفاده این کرم‌ها برای تغذیه‌ی حیوانات دیگر مثل نشخوارکنندگان و مخصوصاً طیور، امکان استفاده مستقیم از این نوع پروتئین فراهم می‌گردد.

پس دانستیم که هنوز چرخه‌های بسیاری در طبیعت وجود دارند که با مطالعه روی آنها می‌توان فعالیت‌های تجاری بسیاری را راه‌اندازی نمود و از این کار علاوه بر ایجاد ارزش افزوده، امنیت غذایی جوامع انسانی را هم تامین نمود.